Z tym wysiewem różaneczników to nie tak łatwo.
Po pierwsze trzeba zbierać nasiona z dojrzałych torebek po przymrozkach późną jesienią.
Najlepiej z krzewów najładniejszych i najbardziej wartościowych.
Po zebraniu nasion, należy je dokładnie oczyścić i oddzielić od fragmentów torebki nasiennej, bo przyspieszają one gnicie nasion po wysianiu. W jednym gramie potrafi się zmieścić nawet 4 500sztuk i to nie są bajki. Do tej czynności przyda się dobre szkło powiększające.

Sam siew przeprowadzamy późną jesienią, mając na uwadze częste kontrolowanie roślin podczas wschodów i później też.
Bez częstych oprysków i kontroli cała zabawa weźmie w łeb.
Trzeba mieć na to czas i możliwości.
Warto kupić w markecie małą szklarenkę, bo musimy nasionom zapewnić sporo wilgoci w glebie, ale jednocześnie i temperaturę 23-25C w tej temp. patogeny rozwijają się łatwo.
Podłoże jakie warto zastosować to kwaśny torf z piaskiem. Jak masz możliwość to paruj to uwilgotnione podłoże przed siewem przez godzinę w piekarniku w temp 150-180C.
Siejemy nasiona umieszczając je na wierzchu podłoża nie przysypując niczym.
Podczas wschodów trzeba na bieżąco eliminować nasiona na których pojawi się coś niepokojącego, przydatna będzie tu pinceta i to taka z wąskim noskiem, przyda się na pewno już do końca hodowli.

Po wyhodowaniu wielu sadzonek trzeba będzie stopniowo co większe przenosić do nowej szklarenki z podobnym podłożem wyciągając za bryłkę korzeniową i ponownie sadząc w nowe miejsce.

W czerwcu lipcu następnego roku masz roślinki do posadzenia do tzw zimnej szklarni, lub do ogrodu.
I tu zaczyna się kolejny stres po zimie straty bywają bardzo dotkliwe.A le to co już przeżyje w połowie będzie już w miarę dobrze rosło w ogrodzie.

Kwiaty, bo o to się pewnie spytasz, kiedy kwiaty no nie prędzej jak za cztery pięć lat, a czasem później.

Pozwodzenia